علل كاهش ميل جنسي در مردان:

علل جسمي:

1-اعتياد به الكل و يا مواد مخدر

2-كم خوني (نادر)

3-افزايش ترشح هورمون پرولاكتين از غده هيپوفيز.

4-چاقي (علت شايع)

5-مصرف برخي داروها (بويژه داروهاي درمان مشكلات پروستات)

6-كاهش هورمون جنسي تستوسترون (نادر)

7-بيماريهاي عمومي و مزمن نظير ديابت.

علل رواني:

1-افسردگي.

2-استرس.

3-خستگي و كار زياد.

4-اختلافات و مشكلات جدي با شريك زندگي.

5-گرايشات همجنس گرايانه.

6-ترس از عدم توانايي در ارضاء شريك جنسي.

7-استرس هاي محيطي از قبيل سروصدا و يا نورهاي آزاردهنده.

علل كاهش ميل جنسي در زنان:

علل جسمي:

1-كم خوني به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و يا زايمان (شايع)

2-اعتياد به الكل و يا مواد مخدر.

3-بيماريهاي عمومي و مزمن نظير ديابت.

4-پس از زايمان،طي بارداري و يا شيردهي به علت تغييرات شديد هورموني.

5-مصرف برخي داروها از قبيل آرام بخش ها،ضد افسردگي ها،كاهنده فشار خون و ضد حاملگي.

6-افزايش ترشح هورمون پرولاكتين از غده هيپوفيز.

علل رواني:

1-افسردگي.

2-استرس.

3-خستگي و يا كار زياد.

4-اضطراب.

5-تجارب پيشين آزارهاي جنسي و يا تجاوز جنسي.

6-گرايش به همجنسان خود.

7-اختلافات و مشكلات جدي با شريك زندگي.

8-شرايط زندگي دشوار(زندگي كردن در يك منزل مشترك يا والدين خود و يا والدين شريك زندگي)

9-استرس هاي محيطي از قبيل سروصدا و يا نورهاي آزاردهنده.

دلايل مشترك در مردان و زنان:

1-اضطراب عملكردي: چنانچه مردان در رابطه هاي گذشته انزال زودرس و يا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسي دردناك و يا عدم رسيدن به ارگاسم را تجربه كرده باشند، از بيم تكرار آن ممكن است از رابطه جنسي امتناع ورزيده و يا از آن دلزده شوند.

2- افزايش آشنايي: عموما ميل زوجين براي برقراري رابطه جنسي با يكديگر با گذشت زمان كاهش مي يابد.

3-سركوب كننده هاي ميل جنسي: از قبيل تغيير در ظاهر فيزيكي (چاقي و يا لاغري)، بوي نامطبوع بدن، نامرتبي موها و لباس و عدم رسيدگي به بهداشت فردي.

4-فعاليت بدني خيلي زياد و يا خيلي اندك.

5-عدم آگاهي از دانش جنسي، خواسته ها و ترجيهات جنسي شريك زندگي.

6-تكراري شدن شيوه و وضعيت بدني برقراري رابطه جنسي.

راهكارهاي درماني كاهش ميل جنسي:

1-درمان براي هريك از اختلالات زمينه اي.

2-هورمون درماني.

3-كنترل استرس.

4-مشاوره با كارشناسان مسايل زناشويي.

5-فراگرفتن مهارتهاي گفتگو و برقراري ارتباط موثر با جنس مخالف.

6-رفع اختلافات و حل مشكلات، تنشها و رنجش ها.

7-افزايش صميمت با شريك زندگي.

8-آموزش جنبه هاي مختلف رابطه جنسي.

9-در ميان گذاشتن علايق جنسي و خيالپردازيهاي جنسي.

10-رسيدگي به وضع ظاهري و بهداشت فردي.

11-ايجاد تنوع در نحوه و مكان برقراري رابطه جنسي بصورت دوره اي.

12-اجتناب از بي تحركي.

13-ايجاد اعتدال در كار و جنبه هاي ديگر زندگي.